Başbakan Sayın Erdoğan`ın 7 Aralıkta Obama ile yapacağı görüşmede, gündemdeki en önemli konu Türkiye`nin Afganistan`a, Taliban`a karşı savaş amaçlı asker göndermesi istemi olacağına kesin gözüyle bakabiliriz. Türkiye hükümetleri ve Genel Kurmayı ile Afganistan`da günümüze değin izlediği doğru politikasından asla ödün vermemelidir. Türk askeri Afganistan`da savaşa girmemeli, eğitim, sağlık ve altyapı sorunlarının çözümünde, devlet bürokrasinin ve gerekiyorsa polisin eğitilmesinde yardımcı olmalıdır. Türkiye, günümüze değin Afgan halkı tarafından dost bir ülkenin yardım yapan askeri konumunu aynen korumalıdır.

Federal Almanya Parlamentodaki son 18 aylık sürede Milli Savunma Komisyonu üyesi olarak bulundum. Uzun süren komisyon toplantılarımızın ana konusu Afganistan`dı ve gündemin süre olarak yarısını Afganistan oluşturuyordu. Son olarak El Kaide`nin ele geçirerek kaçırdığı ve intihar eylemi için kullanacağının sanıldığı bir tankere uçakla yapılan saldırı sonucu, aralarında çok sayıda sivilin de bulunduğu 150 civarında insanın öldüğü biliniyor. Gerçekler saklanarak kamu oyunun yanıltıldığı gerekçesiyle, son günlerde Federal Almanya eski Milli Savunma Bakanı, Müsteşarı ve Genel Kurmay Başkanı`nın istifalarına neden olan bu olay, Almanyayı daha uzun sure meşgul edeceğe benziyor.

Milli Savunma Komisyon üyeliğim nedeniyle Afganistan`daki gelişmeleri yakından izleme olanağı buldum. Kanımca Afganistan`da NATO`nun çok dağlık ve geniş bir alanda süren bu gerilla savaşını kazanması olası değildir. Bu gerçeği sanıyorum tüm ilgililer de bilmektedirler. Çünkü Afgan halkı tarihinde hiç bir zaman dışdan gelen müdahalelere sıcak bakmamıştır. Aksine bunlara karşı direnmiş ve sonucunda da başarılı olmuştur. Bu deneyimleri İngilizlere karşı verilen emperyalist işgale karşı savaşta, sonra da Sovyetlere karşı uzun süren ve zaferle sonuçlanan savaşta da gördük. Bilindiği gibi Sovyetlerin bu ülkeyi denetimleri altına alma süresince de, Sovyet yanlısı hükümetler göreve getirildi. Ne var ki Afgan halkı dıştan gelen ve işgal olarak algılanan müdahalelere sıcak bakmamaktadır.

Afganistan henüz Ortaçağı yaşamaktadır

Afganistan toplumsal yapısı bakımından etnik özelliklere göre belirlenmiş aşiret sisteminin henüz büyük ölçüde egemen olduğu bir ülke konumundadır. Aşiret sistemi ve reisleri yüzyıllardır süren egemenliklerini ve de tabii ki çıkarlarını sürderebilmek amacıyla yeniliklere ve çağdaşlaşmaya karşı direnmektedirler. Milyarlara varan uyuşturucu ticaretinde, son derece ‘dindar” olduğunu kiyafetleriyle de vurgulayan aşiret reislerinin çoğunun doğrudan parmağı vardır. Kız çocuklarının eğitimine, kadınların toplumsal yaşamda yer almalarına ve meslek edinmelerine karşı Taliban`dan gelen sert tavır, aşiret sistemi tarafından da büyük destek görmektedir.

Feodal çağın aşiret ağaları, Karsay yönetimini Batının kuklası olarak görmektedirler. Opyum ekiminin yasaklanmasını ve böylece de uyuşturucu ticaretinin önüne geçilmesini isteyen ABD ve AB ülkelerine, kendi doğrudan çıkarlarıyla bağdaşmadığı için aşiret ağalarının şiddetle karşı çıkmaları bundandır. Opyum ekim alanları Karsay yönetimi göreve geldiğinden günümüze azalmamış hatta giderek daha da artmıştır. Taliban`nın da bu ticaretten yeterince pay aldığı, uyuşturucu ticaretini de ‘düşman Batı`ya karşı zehirleyen bir silah” mantığıyla açıkça gerekçilendirdiği bilinmektedir.

Benim Afganistana yönelik yaptığım gözlemlerden vardığım sonuç şudur: yeniliği, değişimi ve çağdaşlaşmayı isteyen toplumsal güçler bunu yapabilmek için yeterli güce, kararlılığa, istence ve örgütlülüğe sahip değillerse, hatta bu düzeyden bir hayli uzaklarsa, dıştan gelen müdahaleler beklenen değişimi yapamamaktadır. Hele hele dış güçlerin ana amacı, bu ülkeyi kendi çıkarlarına göre biçimlendirmek, kullanmak ve yönetmekse.

Afganistan`da bu gün yaşanan savaşın baş sorumlusu ne yazık ki ABD nin kısa süreli hesaplara dayanan akıl almaz ve son derece yanlış politikalarıdır. Bilindiği gibi Sovyetlerin Afganistan işgaline karşı Taliban`ı örgütleyen ve besleyen ABD olmuştur. Hatta Pakistan`da günümüzde yaşanan terör olaylarının da sorumluluğu bu yanlış ABD politikalarından kaynaklanmaktadır. Baba Buto`yu askeri darbeyle düşürtüp astıran, komunizme karşı islam dinini kullanmak isteyen ve o bölgede yeşil bir kuşak oluşturmak isteyen ABD değil midir ? Bu amaçla El Kaideyi de destekleyen yine ABD değil midir ?

ABD ve NATO PKK terörüne karşı Türkiye`ye destek oldularmı ?

ABD ve diğer NATO ülkeleri hangi hakla Taliban ve El kaide terörüne karşı Türkiye`nin Afganistan`da yardımını istemektedirler. Türkiye`de 25 yıl süren, 35 binden fazla insanın ölümüne neden olan, yüzlerce milyar zarara ve yıkıma yol açan PKK terörüne karşı başta ABD ve çoğu NATO ülkesi Türkiye`nin yanında yer aldılar mı ? Aksine ABD ve bazı NATO ülkeleri daha yakın zamana kadar PKK`ya destek olmadılar mı ?

Türkiye PKK terörüne karşı ABD`nin ve NATO`nun desteğini istediği halde günümüze değin bu yardımı ve dayanışmayı bulabildi mi ? Bazı NATO ülkelerinde, örneğin Almanya`da Türk işyerleri kundaklanır ve silah zoruyla haraç vermeye zorlanırken bile, yetkililer Almanyalı Türklerin can güvenliğini samimi olarak korudular ve PKK`ya karşı alınması gereken önlemleri aldılar mı ? Son bir kaç yıl dışında, bu soruların yanıtı, malesef hayırdır.

Şimdi hangi hakla başta ABD ve diğer ‘dost ve müttefik” olması gereken bazı NATO ülkeleri Türkiyenin Afganistan`a hem de savaş amaçlı daha fazla asker gönderilmesini istemektedir.

Dostluk, dayanışma ve müttefiklik karşılılık ilkesine dayanır, tek yönlü olamaz, olmamalıdır. Türkiye bunu üstüne vurgu yaparak bu ‘dost ve müttefik” ülke yetkililerine belirtmelidir.

Görülen ve bilinen odur ki Afganistan`da ABD ve NATO nun istedikleri sonucu almaları olası değildir. Konuyu yakından izleyen hemen herkes bunu bilmektedir. Bugün tüm sorun bu bataktan ABD ve NATO`nun nasıl çıkacağında odaklanmaktadır: Türkiye özgüvenle bu batağa çekilmemek için gereken kararlılığı ve direnci göstermelidir.

Dateien:

afganistan_tuerkiye_huekuemetine_ve_genel_kurmay_na_uyar_3_12_2009.pdf